Jaka jest historia organizacji CHERUB?
Podczas drugiej wojny światowej wśród francuskiej ludności cywilnej narodził się ruch oporu walczący z niemieckim okupantem. Do partyzantki zaciągało się także wiele nastolatków i dzieci.
Niektóre działały jako wywiadowcy i posłańcy, inne zaprzyjaźniały się ze zmęczonymi wojną niemieckimi żołnierzami, by wyciągnąć od nich informacje umożliwiające sabotowanie działań wroga.
Brytyjski szpieg Charles Henderson pracował z francuskimi małymi żołnierzami prawie trzy lata. Po powrocie do kraju wykorzystał doświadczenie, jaki zdobył we Francji, organizując grupę wywiadowczą złożoną z dwudziestu brytyjskich chłopców.
Nowa jednostka otrzymała nazwę CHERUB. Henderson zmarł w 1946 roku, ale stworzona przezeń organizacja rozwijała się nadal. Dziś CHERUB zatrudnia ponad dwustu pięćdziesięciu agentów, z których żaden nie ma więcej niż siedemnaście lat.
Wprawdzie od czasu założenia jednostki metody operacyjne udoskonalono, ale jej racja bytu pozostała ta sama: dorosłym nie przychodzi do głowy, że mogą ich szpiegować dzieci.
Czym jest CHERUB?
CHERUB to supertajna komórka brytyjskiego wywiadu zatrudniająca agentów w wieku od dziesięciu do siedemnastu lat. Wszyscy cherubini są sierotami, którym zaoferowano nową szansę zamiast życia w domu dziecka i których wyszkolono na profesjonalnych szpiegów. Mieszkają w kampusie CHERUBA, tajnym ośrodku ukrytym na angielskiej prowincji.
Jaki pożytek wywiad ma z dzieci?
Całkiem spory. Ponieważ nikomu nie przychodzi do głowy, że dzieci mogą brać udział w tajnych operacjach szpiegowskich, nieletni agenci działają ze swobodą, na jaką nie mogą pozwolić sobie dorośli.
Kim są Cherubini?
W kampusie mieszka około dwustu pięćdziesięciu - trzystu dzieci. CHERUB na ogół werbuje sieroty w wieku od sześciu do dwunastu lat, czasami młodsze, jeśli wchodzą do organizacji razem ze starszym rodzeństwem. Prawo do samodzielnego wykonywania zadań wywiadowczych cherubini mogą uzyskać najwcześniej w wieku dziesięciu lat, pod warunkiem, że przetrwają studniowe szkolenie podstawowe.
O co chodzi z koszulkami?
Rangę członka CHERUBA można rozpoznać po kolorze noszonej w kampusie koszulki.
Pomarańczowe są dla gości kampusu. Cherubiańczycy mogą rozmawiać z pomarańczowymi koszulkami tylko za zgodą prezesa.
W czerwonych chodzą dzieci, które mieszkają i uczą się w kampusie. ale są jeszcze zbyt młode, aby zostać agentami CHERUBA. (Wiek: 6-10 lat)
Niebieska jest dla dzieci, które właśnie przechodzą szkolenie podstawowe. Jest to 100 najcięższych dni młodych agentów. Na koszulce jest napisany numer agenta.
Szara koszulka oznacza agenta uprawnionego do udziału w operacjach.
Granatowa koszulka jest nagrodą dla agenta Cheruba za wyjątkową skuteczność podczas akcji.
Czarna koszulka jest nagrodą dla agentów, którzy zasłużyli się w wielu misjach. Połowa agentów CHERUBA kończy swoją karierę z czarną koszulką.
Byli agenci, którzy skończyli karierę w Cherubie nosi białą koszulkę. Czasami jakiś agent wpadnie do kampusu w białej koszulce, aby odwiedzić przyjaciół. Większość kadry także ma białe koszulki.
UWAGA!
To opowiadanie jest stworzone na podstawie książek napisanych przez Roberta Muchamore'a. Autorka zastrzega sobie prawa do fabuły i bohaterów. Wszystko inne (np. organizacja CHERUB i podstawy jej działalności) zostało stworzone przez autora serii książek CHERUB. ("Rekrut", "Kurier"..."Czarny Piątek"). Pytania i odpowiedzi powyżej pochodzą z trzynastej i czternastej części serii - "Republika" i "Anioł Stróż". Zdjęcia koszulek są z tej strony.
Podsumowując, opowiadanie na tym blogu to zwykłe fanfiction.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Naskrob te dwa, trzy słowa, bo każdy komentarz przyczynia się do lepszego humoru i motywacji do pisania. ;))